O zamanlar Sevgili İbo’yu gıyaben tanımış olsam da şahsen ilk görüşüm Bandırma-Yenikapı feribotunda oldu. Ben Bandırma’dan Banvit toplantısından dönerken sizinle tamamen tesadüf feribotta karşılaştık. Sen ve ben hemen derin sohbetlere dalarak İbo’yu yalnız bırakmıştık o yolculukta. İkinci görüşmemiz de galiba senin yemek davetinle oldu. İbo kendi elleri ile bize ekmek yapmıştı, ayvalı tart yapmıştı, ikisi de nefisti. Ev sahipliği ise ayrıca anmaya değer. Şaraplarımızın kadehini her seferinde büyük bir zevkle değiştirir ve “boş ver aynı kadehten içeriz” ısrarlarımızı “Dünyada olmaz…” diye geri çevirirdi. “Dünyada olmaz” lafı İbo’nun bize bıraktığı ve gülümseten hatıralarından biridir.
Sizinle çok keyifli gezilerimiz oldu. Her birisinden de nefis anılarla ayrıldık. Uyumlu bir kişiliği vardı ve “siz plan yapın biz uyarız” derdi. Kendi isteklerini asla diretmedi bize. Viyana’da soğuktan donarken yollarda çantamızdan çıkarttığımız küçük şaraplarımızla ısındık, Berlin’de çok güzel bir Haziran günü nehir kenarında bir ağacın altında şarap ve pizza eşliğinde piknik yaptık, Edam’da şarabımızı kanalın kenarında oturduğumuz bankta içtik, yine Viyana’da seninle kendimizi alışverişe kaptırmışken Yenal’la Ibo’yu Swarovski’nin katları arasında camın önünde bizi beklemekten yorulmuş uyuklarken bulduk.
En son görüşmemiz Muharrem İnce’nin Maltepe mitingiydi. Aslında gitme planımız yoktu ama akşam sizden mesaj gelince “hadi biz de gidelim” dedik. Sağanak yağış ve kıyamet kalabalığın içinde birbirimizi ancak son dakika bulduk. Son görüşmemiz olduğunu bilsek köfte ekmeklerimizin yanında istediği birayı içmeden ayrılır mıydık hiç!
İbo’nun her konuda söyleyecek sözü vardı, çok okurdu, izlerdi ve bize okuduklarını anlatırdı, sohbetimiz hiç bitmezdi. Ondan bize hep güzel anılar, gülümseten anlar kaldı. Her zaman sakin, uyumlu ve gülümseyen dostumuzun mekanı cennet olsun.
Comments